Historia biznesu w Polsce jest dość skomplikowana. Po zakończeniu drugiej wojny światowej większość przedsiębiorstw dawniej prywatnych przeszła w ręce spółek państwowych. Byli oczywiście ludzie, którzy starali się prowadzić własny biznes nawet niewielkich rozmiarów, ale władze państwowe zdecydowanie im tego nie ułatwiały. Prywatne przedsiębiorstwa istniały przez długi okres czasu na obrzeżach gospodarki, ale podlegały one specjalnym regulacjom prawnym. Obłożone były też dużymi podatkami. Funkcjonowali głównie drobni przedsiębiorcy, rzemieślnicy, niewielki handel. Jednak na tle innych krajów bloku socjalistycznego ta prywatna inicjatywa i tak była stosunkowa duża, dzięki czemu gospodarstwa domowe miały znikomy ale jednak dostęp do towarów deficytowych. Pod koniec lat siedemdziesiątych prawo polskie zezwoliło na funkcjonowanie spółek z kapitałem mieszanym, najczęściej były to spółki polonijne, ale zdarzało się, że zaangażowany był też poważny kapitał zagraniczny o znaczeniu międzynarodowym. Na przełomie lat 1989/90 doszło do zasadniczych transformacji ustrojowych, w wyniku których prywatne przedsiębiorstwa miały szansę dynamicznego rozwoju. Otwarcie granic, otwarcie rynków kapitałowych, wprowadzenie dotąd podatków, zamykanie dużych firmy i wreszcie słynny „plan Balcerowicza” spowodowały kolosalne zmiany. Dla wielu ludzi była to szansa rozwoju własnej przedsiębiorczości. Wielu z takiej szansy potrafiło skorzystać powoli tworząc klasę średnią w naszym kraju.
Biznes w Polsce
